معاونت پژوهش مدرسه علمیه مرند

نقش زنان ایرانی در ترویج مکتب عاشورا

یکی از گروه‌های نقش‌افرین در نهضت عاشورا زنان بودند و اگر اسلام با قیام امام حسین (ع) زنده است، سهم بزرگی از آن مربوط به رشادت و شجاعت زنانی همچون حضرت زینب سلام الله علیها، خواهر امام حسین (ع) و بانوانی نظیر ام الکلثوم، سکینه و رباب است که در کربلا نشان دادند تکلیف اجتماعی و دینی خاص مردان نیست و امام حسین (ع) هم با علم به شهادتشان برای ادامه قیام و تحقق اهداف خود و رسوا کردن حکومت فاسد بنی امیه و برای جلوگیری از انحرافات و تحریف حقیقت عاشورا، اهل بیت را همراه خود برد و در واقع تلاش های بانوان حسینی تکمیل کننده قیام امام حسین (ع) بود و اگر امام حسین (ع) بدن اهل بین خویش به کربلای رفت بی‌شک و تردید،‌اصل واقعه کربلا و هدف امام حسین (ع) از قیام عاشورا وارونه جلوه می‌یافت و چه بسا به فراموشی سپرده می‌شد.

ر جامعه کنونی و عصر حاضر که از زنان به عنوان بزرگترین ابزار کار، در تبلیغ فساد و ترویج بی‌یند و باری استفاده می‌شود. زنان مسلمان و پاکدامن ایرانی در تبعیت از زنان اسوه عاشورایی موظفند نسبت به جدا کردن جریان حق از باطی در جامع و جهان حضور فعال داشته باشند و نشان دهند

زن و بویژه زن مسلمان به دور از مسائل سیاسی و اقتصادی و نظامی نیست و از ارزش‌های گرانبهایی برخوردار است و نباید مورد آلت دست افراد هوس‌باز قرار گیرد. زن ایرانی باید با صیانت از خون شهیدان کربلا و ایران اسلامی و با ایفای رسالت سنگین مادری در سنگر خانواده و حضور در عرصه‌های فرهنگی ،علمی، سیاسی را خون شهیدان و زنان عاشورایی را ادامه دهند.

زنان ایرانی می توانند با فراگیری درس‌هایی از مکتب زینب (س) و زنان عاشورایی، راه آن عزیزان را ادامه دهمد، درسهایی مانند عزت طلبی، شجاعت ، پاکدامنی و حجاب و بیداری در برابر  دشمنان اسلام و دفاع از مقام ولایت. زنان ایرانی موظفند در اصلی‌ترین هستند اجتماعی یعنی خانواده بستری مناسب برای رشد و بالندگی همسر و فرزندان خود فراهم کنند و با تببین آرمان های اسلامی به تربیت نسلی شهادت طلب کمک کنند.

اللهم ارزقنا شفاعت الحسین(ع)

زنان اسیر از غیر بنی هاشم در کربلا

در میان اسیران کربلا در کاروان حسینی نام زنانی غیر از زنان بنی هاشم نیز به چشم می‌خورد:

1- حسنیه، خدمتکار امام سجاد علیه السلام، که به همراه پسرش، منحج، به کربلا آمد و پسرش در جنگ با سپاه عمر سعد به شهادت رسید.

2- همسر عبدالله بن عمیر کلبی که با شوهرش به کربلا آمد و در هنگامه‌ی نبرد به میدان رفت و شوهرش را به دفاع از اهل بیت ترغیب کرد. عبدالله خواست او را بازگرداند، اما او نمی‌پذیرفت، و سرانجام امام حسین علیه السلام او را به خیمه ها باز گرداند.

3- فکهیه که خادمه ی رباب، همسر امام حسین، بود. او با پسرش، قارب بن عبدالله بن اریقط، به مکه و از آن جا به کربلا آمد و پسرش در حمله اول سپاه عمر سعد به شهادت رسید.

4- بحریه، دختر مسعود خزرجی، که به همراه شوهرش، جنادة بن کعب، و فرزندش، عمرو بن جنادة، به کربلا آمد و شوهر و فرزندش هر دو شهید شدند.

5- کنیز مسلم بن عوسجه که بعد از شهادت مسلم فریاد زد:« یابن عوسجاه! یا سیداه.»

6- فضه که بنا به بعضی از روایات در کربلا حضور داشته است. در تاریخ نقل شده است که وقتی اسیران کربلا را به کوفه بردند، خویشاوندان زنان غیر بنی هاشم نزد عبیدالله رفتند و تقاضای آزادی آنان را کردند. او نیز دستور داد آنان را آزاد کنند و بقیه‌ی اسرا را به شام فرستاد.

منابع:

قصه کربلا، ص 407. تنقیح المقال، ج 3، ص 247. و ج 2، ص 201 و 18 و 265. نفس المهموم، ص 265. ریاحین الشریعه، ج 3، ص 305. کافی، ج 1، ص 465.